Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Bork Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Haeret in salebra.

Duo Reges: constructio interrete. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit

ipsum officium. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Eam stabilem appellas. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Immo videri fortasse. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Ergo, inquit, tibi Q. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Summus dolor plures dies manere non potest? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum

eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.