Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Quippe: habes enim a rhetoribus; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? An nisi populari fama? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Urgent tamen et nihil remittunt. Bork Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Duo Reges: constructio interrete.

Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Sed ille, ut dixi, vitiose. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Erit enim mecum, si tecum erit. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Ut

optime, secundum naturam affectum esse possit. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Non risu potius quam oratione eiciendum? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Si longus, levis dictata sunt. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Quod vestri non item. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? At, si voluptas esset bonum, desideraret. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Qui non moveatur et offensione

turpitudinis et comprobatione honestatis? At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;