Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Sed quid sentiat, non videtis. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Summus dolor plures dies manere non potest? Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Scisse enim te quis coarguere possit?

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. An nisi populari fama? Quonam modo? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Cur post Tarentum ad Archytam? Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Torquatus, is qui consul cum Cn. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Bork Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? At multis malis affectus. Tamen a

proposito, inquam, aberramus. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sed plane dicit quod intellegit.

Si id dicis, vicimus. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Frater et T. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Bork Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Duo Reges: constructio interrete. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Cur post Tarentum ad Archytam? Hoc tu nunc in illo probas. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis,

ecquaenam possit fieri accessio. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quo modo? An nisi populari fama? Polycratem Samium felicem appellabant. Quo modo autem philosophus loquitur? Bork