Murenam te accusante defenderem. Restatis igitur vos; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Age sane, inquam. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Quis istud possit, inquit, negare? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Ego vero isti, inquam, permitto. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Pauca mutat vel plura sane; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Hic ambiguo ludimur. Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quid igitur, inquit, eos responsuros

putas? Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. In schola desinis. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Mihi enim satis est, ipsis non satis. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Bork Duo Reges: constructio interrete. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Quis, quaeso, inquit, est, qui quid sit voluptas nesciat, aut qui, quo magis id intellegat, definitionem aliquam desideret? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Quid enim

de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quippe: habes enim a rhetoribus; Scisse enim te quis coarguere possit? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Iam in altera philosophiae parte. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?