Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Duo Reges: constructio interrete.

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Facillimum id quidem est, inquam. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Recte, inquit, intellegis.

Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? At iam decimum annum in spelunca iacet. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?

Ut aliquid scire se gaudeant? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Illa tamen

simplicia, vestra versuta. Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.

Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Sed haec in pueris; Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Ut aliquid scire se gaudeant? Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Nec vero hoc oratione solum, sed multo

magis vita et factis et moribus comprobavit. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.