Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Id Sextilius factum negabat. Eaedem res maneant alio modo. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?

Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Sint ista Graecorum; Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Cave putes quicquam esse verius. Quorum altera prosunt, nocent altera. Sint modo partes vitae beatae. Urgent tamen et nihil remittunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Tubulo putas dicere? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Duo Reges: constructio interrete. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua

decreta defendere. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Sint modo partes vitae beatae. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Proclivi currit oratio. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Disserendi artem nullam habuit. Sed ad illum redeo. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.

An hoc usque quaque, aliter in vita? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Bork At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Iam enim adesse poterit. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu.

An hoc usque quaque, aliter in vita? Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Collatio igitur ista te nihil iuvat. Equidem e Cn. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Sedulo, inquam, faciam. Quae cum dixisset paulumque

institisset, Quid est?

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?