Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quae duo sunt, unum facit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Quis hoc dicit? Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Quid censes in Latino fore? Sed quot homines, tot sententiae;

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Quis Aristidem non mortuum diligit? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Sed residamus, inquit, si placet. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.

Amicitiam autem

adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. At certe gravius. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Duo Reges: constructio interrete. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Ad eos igitur converte te,

quaeso.

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Certe non potest. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;