Respondeat totidem verbis. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus.

Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Bork Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. At enim sequor utilitatem. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Sed tamen intellego quid velit. Rationis enim perfectio est virtus; Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus

perquirendisque deterreantur? Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Est, ut dicis, inquam. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Nos vero, inquit ille; Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Duo Reges: constructio interrete. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Scisse enim te quis coarguere possit?

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Graccho, eius fere, aequalí? An hoc usque quaque, aliter in vita? Tum Torquatus:

Prorsus, inquit, assentior; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.