Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Tum ille: Ain tandem? Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Efficiens dici potest.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Immo videri fortasse. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Duo Reges: constructio interrete. Quare conare, quaeso. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Bork Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? De hominibus dici non necesse est. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.