Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. An hoc usque quaque, aliter in vita? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.
Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Non potes, nisi retexueris illa. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Pauca mutat vel plura sane;
Oratio me istius philosophi non offendit; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? De quibus cupio scire quid sentias. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Illa tamen simplicia, vestra versuta. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est.
Sed tamen intellego quid velit. Is es profecto tu. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen
expetitur propter voluptatem.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete.
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Hoc non est positum in nostra actione. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde; Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Summus dolor plures dies manere non potest? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quid enim possumus hoc agere divinius? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Stoicos roga. Dat enim intervalla et relaxat. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.