Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quid vero? Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Duo Reges: constructio interrete. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Bork Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Sed quid sentiat, non videtis. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? At iam decimum annum in spelunca iacet.
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Id Sextilius factum negabat. Quorum altera prosunt, nocent altera. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Nihil ad rem! Ne sit sane;
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Sed fac ista esse non inportuna; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sedulo, inquam, faciam. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Quae cum essent dicta, discessimus. Illi enim inter se dissentiunt.
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Numquam facies.
Laboro autem non sine causa; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Summum a vobis bonum voluptas dicitur.