Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Haec dicuntur inconstantissime. Bork Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Duo Reges: constructio interrete. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Hic nihil fuit, quod quaereremus. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.

Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Idemne, quod iucunde? Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est

nunc de maioribus consequentibusque videamus. Satis est ad hoc responsum. Et nemo nimium beatus est; Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Quibus ego vehementer assentior.

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? An hoc usque quaque, aliter in vita? Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Restinguet citius, si ardentem acceperit. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Gerendus est mos, modo recte sentiat. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Sed

ad bona praeterita redeamus. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quippe: habes enim a rhetoribus; Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.