Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Qui convenit?

Bork Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quid, de quo nulla dissensio est?

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quid de Pythagora? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.

Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Audeo dicere, inquit. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Negare non possum. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.

Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Si longus, levis; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Ratio quidem vestra sic cogit.

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quae est igitur causa istarum angustiarum? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis non odit sordidos, vanos,

leves, futtiles? Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Duo Reges: constructio interrete. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Tollenda est atque extrahenda radicitus.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Quid enim possumus hoc agere divinius? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Itaque contra est, ac dicitis; An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.