Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Hic ambiguo ludimur. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Bork Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Sed existimo te, sicut nostrum Triarium, minus ab eo delectari, quod ista Platonis, Aristoteli, Theophrasti orationis ornamenta neglexerit. Quod quidem nobis non saepe contingit. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Duo Reges: constructio interrete. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Sed ad illum redeo. Bonum liberi: misera orbitas. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;

Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Summus dolor plures dies manere non potest? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte

autem facta et peccata non habentur communia. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

Oratio me istius philosophi non offendit; Ac tamen hic mallet non dolere. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Sedulo, inquam, faciam.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Si enim ad populum me vocas, eum. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Ita ne hoc

quidem modo paria peccata sunt. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. An haec ab eo non dicuntur? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.